Este post pretende ser a orixe.
A orixe é aquilo onde algo empeza, e todo - na orixe - é nada.
Para darlle un toque a este post vou tomar prestado algo que eu mesmo redactei hai anos - no 2016 - para o único número que veu a luz do #AFXpress.
A luz que todos levamos dentro é máis forte na escuridade plena, coma a tinta escorrendo no papel branco, coma as ondas vibrando o espectro sonoro no silencio.
A maxia que une o todo e a nada.
Quero aproveitar a ocasión para facer fe de erratas da #filolada que figura sobre estas liñas.
É obrigado decir que quen me abreu os ollos acerca da falta de exactitude da última frase foi un bo amigo con nome de árbore, que ademáis cumple anos nestes días.
A maxia que une o todo, é a nada
L.